10 Muharrem: Kerbela yalnızca geçmiş değil, bugünün de adıdır | Hasan Aygün
10 Muharrem, İmam Hüseyin ve 72 yoldaşının Kerbela’da Yezid ve Emevi zulmü tarafından şehit edildiği gündür.
Ama Kerbela sadece bir matem günü değil; insanlığa direnişi, adaleti ve hakikati öğreten bir tarihtir.
Matem, acının adıdır.
Ancak acı, insanı karanlıkta bırakmak için değil; onu hakikate uyandırmak için vardır.
Acıya teslim olmak değil, acıyı adalete ve umuda dönüştürmek, en gerçek eğitimdir.
Bu yüzden denmiştir ki: “Acı eğitir.”
Aleviler için Muharrem ayı, İmam Hüseyin’in ve Hz. Zeyneb’in öğrencisi olma zamanıdır.
Hüseyin, Kerbela’nın direniş öğretmenidir.
Zeyneb, Kerbela’nın sözüdür, sabrıdır, muhabbetidir.
Ve her Muharrem ayında Aleviler, yalnızca geçmişteki Kerbela’yı anmaz; bugünün Kerbelalarını tanır, bilir ve sorgular.
Zulme karşı boyun eğmemeyi, zalime biat etmemeyi, her çağda yeniden öğrenir.
Bu yüzden Matem Orucu, sadece bir ritüel değil; yaşam hakkı elinden alınan tüm mazlumlar için tutulan ortak bir vicdan orucudur.
Çünkü Alevilik, yalnızca kendisi için değil, tüm insanlık için adalet istemektir.
Mazlumun yanında, zalimin karşısında olmaktır.
“Matem ayında gözyaşı dökmek” yeterli değildir.
Asıl olan, gözlerin hakikate açılması, sözün muhabbetle birlenmesi ve insanlık onurunun savunulmasıdır.
Matem ayı, 12 günle sınırlı bir yas hali değildir. Çünkü zalim, zalimliğini; Yezid, yezidliğini hiçbir zaman sadece 12 günle sınırlamıyor.
Ve unutulmamalıdır:
Matem Ayı ve Muharrem Niyet Orucu, bir gelenek gösterisi ya da dernek faaliyeti değil, bir halkın bin yıllık onur mücadelesidir.
Zulme karşı direnenlerin, hakikat için baş eğmeyenlerin tarihidir.
Zorbalıkla, inkârla, katliamlarla örülmüş bir tarihin içinden süzülen bitmeyen bir direniş ve hakikat muhabbetidir.
Kerbela yalnızca 680 yılında yaşanmadı.
Kerbela dün olduğu kadar bugündür de.
Bugünün Yezid’leri, Kerbela’yı Maraş’ta, Çorum’da, Sivas’ta, Malatya’da, Roboski’de yaşattılar.
Bugün de Ortadoğu’nun dört bir yanında, özellikle Suriye’deki Alevilere, Ezidîlere, Filistinli mazlumlara, Kürt halkına aynı zulüm reva görülüyor.
Bu nedenle deriz ki:
Her yer Kerbela, her gün Aşure…
Ve biz, Hüseyin’in “zulme karşı direniş” davasını yalnızca anmakla kalmayız.
Onu yaşar, yaşatır, sözümüzle ve duruşumuzla bu davayı taşırız.
Aşk ile…
Forum: Hasan Aygün – 04.07.2025
Related Posts
Muğla – Ortaca Katliamı (5-16 Haziran 1966) | Hasan Aygün →
